Gepubliceerd op 01-05-2020

AFSTAND HOUDEN...VEILIG EN SOCIAAL?

Ik zie deze zin iedere keer als ik in de supermarkt ben. Ik heb er een dubbel gevoel bij.
Er gaat momenteel een virus over de wereld (waarschijnlijk niet het eerste virus ooit).
Maar dit is een virus waar tegen maatregelen genomen worden die ons zeggen dat afstand houden “veilig en sociaal” is.

Eerlijk gezegd kan ik me niet vinden in het feit dat afstand houden sociaal is. En het woord “veilig” begrijp ik ook niet in deze context. Wanneer ben ik ooit veilig voor een virus?

En als ik ziek wordt...is het dan de schuld van een ander? Omdat die te weinig afstand van mij gehouden heeft? En welke ander is dat dan? Kun je ooit werkelijk zeker weten van wie je iets opgevangen hebt?

Is dit niet zoals het ging VOOR Corona? Ik word ziek omdat mijn weerstand laag is...mijn immuunsysteem is niet of niet goed genoeg bestand tegen een indringer/virus. En waar ik het virus opgelopen heb, dat weet niemand. Lijkt me ook niet belangrijk om te weten. Het geeft aan dat ik beter voor mezelf mag zorgen...meer rust...meer vitamines...meer wandelen in de natuur...wat voor mij werkt om mijn weerstand te verhogen.

En als ik dan ziek ben, neem IK de verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat ik geen anderen onnodig ziek maak.
Zoals hoesten en niezen uit de buurt van anderen.
En je handen wat vaker wassen.
In mijn ogen logische dingen.

Ik vind de maatregelen ver gaan. Proberen we werkelijk mensen te beschermen door afstand te houden?
Wat is op dit moment erger het middel of de kwaal?

In mijn ogen zijn mensen groepsdieren. Mensen zijn sociale wezens. Mensen varen er wel bij als ze contact hebben. Het maakt hun vrolijk, blij en gelukkig.
En als je nu om je heen kijkt, zie je zoveel angst. Angst voor wat? Voor de dood?
Is de dood niet altijd iets waar we rekening mee houden?
Vanaf het moment dat we geboren worden, weten we dat we ooit een keer zullen gaan.
De dood is misschien wel het enige in ons leven dat we niet onder controle hebben.

...De aarde bepaald en niet wij! ....En daar zijn we bang voor.

Als we dan toch niets aan het feit kunnen veranderen dat de dood ooit zal komen, kunnen we er dan misschien iets aan doen dat terwijl we hier op aarde leven ook daadwerkelijk LEVEN! En niet op aarde verblijven om te wachten op de dood?!

Daarom hoop ik van harte dat de 1,5 meter afstand maatschappij NIET het nieuwe normaal wordt.
Dat we over een tijd weer als van ouds het contact met elkaar mogen opzoeken.
Dat we gaan leven terwijl we hier toch zijn. Goed voor onszelf zorgen. En zelf verantwoordelijkheid nemen voor onszelf, onze omgeving en onze aarde.
DAT HOOP IK ECHT!

(Daarom heb ik een button laten maken. Een beetje als stil protest tegen de 1,5 meter-afstand-maatschappij.
Misschien is er nog iemand die er eentje wil. Ik heb er een paar extra laten maken. Stuur me een pb.)